Tuesday, August 5, 2014

මා මැරෙන හොඳම තැන



උපන්නේ කොයිබින්ද
අමතකව ගිය හිතක
පාවෙනව ඇර දුරක
අරමුණක් තිබුනෙහිද

හමායනවිට අහක
දුර කියා හිතු දුරක
නොකමැතිය නවතින්න
නන් සුවඳ මුහුම් කොට

සකිය මා පෙර භවය
සුළඟක්ය ටක්කෙටම
මැරුණමත් නලෙක් මිස
අන් පණක් මට කොහිද

භවයක්ම සොයාගොස්
තෝරාපු හොඳම තැන
මම මැරී ඇද වැටෙමි
පතා මද මුදු ඉසිඹු

සුළි සුළං පැල නොවන
මා මැරෙන හරිම තැන
දැන උන්නු හැම ඇවිත්
බුම්මාන සේ ඉන්න

නොසොයන්න පොළව යට
සකිය මා එහි නොමැත
බර සුසුම් ලිහා දා
මා දුරක් ගොස් ඇතිය







1 comment:

නොතිත් සිතඹර අරා...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...